ketmek
Uyghur—Turkish Dictionary (Kurban, 2016)
ketmek
Gitmek. Ket! – Git! U nege ketti? – Nereye gitti? Ketmisem bolmas – Gitmezsem olmaz. Ketseng kétiwegin – Gitmek istersen git. Kélip-kétip yürüng – Ara sıra gel; uğra. Bu ishke köp pul ketti – Bu işe çok para harcandı. Dagh ketti – Leke silindi. Uyqugha ketti – Uyudu. Élip ketti – Götürdü. Qorqup ketti – Korktu. Cheksiz ketken étizlar – Uçsuz bucaksız tarlalar. Qurup ketkür! – Mahvol! Lanet olsun! Ketken haraqxor – Çetin içici; rakı düşkünü. Özidin ketti veya hoshidin ketti – Bayıldı.
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
ketmek
gitmek, geçmek, düşmek. İşge ~: işe gitmek, ala Teberdige ketdile: onlar Teberdi’ye gittiler, arlak ket: biraz öteye git, ertden bıla ketip iñirge kaytırıkma: sabah gidip akşama döneceğim, kete turup alırğa unutma: giderken almaya unutma, cukum ketgendi: uykum gitti, arığanım ketdi: yorgunluğum gitti, zamannı kalay ketgenin bilalmadık: zamanın nasıl geçtiğini bilemedik, saña tarala ketdi ömürüm: sana arzu duyarak geçti ömrüm, ocakda süt ketdi: ocakta süt taştı, kayadan ketip ölgendi: kayadan düşerek ölmüş, suvğa ~: suda boğulmak, suya düşmek, suya gitmek, ozup ~: geçip gitmek, köre ~: görerek gitmek, çaçılıp ketdi: dağılıp gitti, dağılıp düştü.
Index of Diwan Lughat al-Turk (TDK)
ketmek
giymek·II, 296 bkz> kedmek