kemel

Kyrgyz—Turkish Dictionary

kemel

a. Kemal, kemalet; kemelge kel-: bulûğa ermek; kemikliñekelbey öl! (söv.) vaktinden evvel geber!

Last searches:

• ortamiýan,
• fıstıqkimilər,
• oydaşmak,
• kümp,
• pıçıldamaq,
• geljek,
• tersi,
• pursat,
• review,
• janan,
• çenemek,
• maariflənmək,
• şaşkelik,
• süst,
• şagla,
• Halovat,
• Əsir,
• yotoqi,
• gən,
• Bel,
• soygunculuk,
• kemel