kemel

Kyrgyz—Turkish Dictionary

kemel

a. Kemal, kemalet; kemelge kel-: bulûğa ermek; kemikliñekelbey öl! (söv.) vaktinden evvel geber!

Last searches:

• ählihalk,
• daňyk,
• shundaq,
• ulamal,
• talavul,
• carmaş,
• carlı,
• tonduk,
• göreldeli,
• konfessional,
• beder,
• itaətkar,
• işgüzarlıq,
• bügde,
• pélez,
• malapert,
• dürtük,
• saçlanma,
• Sararmak,
• Bitərəf,
• xomush,
• kemel