kemel

Kyrgyz—Turkish Dictionary

kemel

a. Kemal, kemalet; kemelge kel-: bulûğa ermek; kemikliñekelbey öl! (söv.) vaktinden evvel geber!

Last searches:

• large,
• küsö,
• ilm,
• reserve,
• xoşbəxtlik,
• səhnə,
• soska,
• tilladoz,
• hamnishin,
• şo&,
• Höyük,
• ship,
• foe,
• piyadaçı,
• control,
• bunamak,
• VİBRASİYA,
• gurra,
• dyryşmak,
• pavyon,
• dem,
• kemel