envoy

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

envoy /ɛnkˈʌmbə/

1. elçi, sefir, murahhas, özel görevi olan memur
2. düzyazı veya şiirde yazar veya şairin özellikle ithaf şeklindeki son sözü. envoy extraordinary and minister plenipotentiary fevkalade murahhas ve ortaelçi, büyükelçiden bir alt derecedeki diplomat.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

envoy

delege
elçi

Last searches:

• fahişe,
• hərgiz,
• süne,
• toplaşma,
• wheelbase,
• disrespect,
• téqim,
• baləng,
• vıcık,
• qizaloq,
• köftelik,
• mayka,
• mazı,
• güllük,
• çalaja,
• superfluous,
• iyarmoq,
• Kırkmak,
• kurgu,
• barındırmaq,
• Bile,
• envoy