Mezun
Turkish to Pure Turkish Dictionary (Kuleli, 2013)
mezun
[Köken: Arapça] Bütürücü
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
mezun
и. 1) уку йортын тәмамлап диплом алган кеше; 2) вәкаләт бирелгән, вәкил итеп җибәрелгән
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
mezun
Türkiye Türkçesi: mezun
Azerbaycan Türkçesi: mä'zun
Başkurt Türkçesi: ukunı bitirgän
Kazak Türkçesi: tülek bitirüvşi
Kırgız Türkçesi: bütürḯçü
Özbek Türkçesi: bitirüvçi
Tatar Türkçesi: ukunı bitirgän
Türkmen Türkçesi: okuv cãyını gutaran
Uygur Türkçesi: okuşni pütürgüçi
Rusça: vıpusknik