əzələ
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
əzələ
I. is. [ər.] anat. İnsan və heyvan bədəninin, hüceyrələrdən ibarət olub, yığıla bilən orqanı və ya onun bir hissəsi; muskul. Qolunun əzələsi daş kimidir. Əzələ fəaliyyəti. Ürək əzələsi. Qıç əzələləri. – Qolunu açdı, bükdü, dedi: – Əzələyə bax! Heç bilirsənmi nədir ikipudluq oynatmaq? R.Rza.
II. [ər. “əzəl”dən] bax. əzəl 2-ci mənada. Ədalət var idi bundan əzələ; Yaman yerə yetib iş gələ-gələ. Q.Zakir.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
əzələ
adale, kas
Axir izdelgen sözler:
- Buğu,
- insemek,
- videomagnitofon,
- fukara,
- kechalik,
- östenglik,
- tartkınçık,
- kup,
- partlatmak,
- sapid,
- qiyabə,
- depart,
- ýaryk,
- sek,
- caktuu,
- tokuş,
- cup,
- irsal,
- alayarımçıq,
- ortalik,
- toğuzlamak,
- əzələ