əndərun
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
əndərun
[fars.]
1. sif. köhn. İç, içəri, daxil. Pişxidmətbaşı və xacə Mübarək düşdülər qabağa, bir-bir əndərun otaqlarını göstərməyə şüru etdilər. M.F.Axundzadə.
2. is. İran evlərində: evin ailə və qadınlara məxsus hissəsi. [Yusif şah:] [Xacə Mübarəkə:] Çünki sən həmişə Şah Abbasın əndərununda olubsan, mümkün deyil ki, bu qəziyyə sənə məlum olmasın. M.F.Axundzadə. Məclislə əndərunun arasında dolaşan Fərman idi. Ə.Haqverdiyev.
3. is. Ümumiyyətlə, otaq mənasında. Mirzə öz əndərununa getdi, mən də soyunub yatdım. Ə.Haqverdiyev.