turklehceleri.org

kalkan

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

kalkan

и. калкан ◊ kalkan dikeni бот. шайтан таягы

ercilasun1991

kalkan

Türkiye Türkçesi: kalkan
Azerbaycan Türkçesi: galⱨan
Başkurt Türkçesi: kalkan
Kazak Türkçesi: kalkan
Kırgız Türkçesi: kalkan
Özbek Türkçesi: kalkàn
Tatar Türkçesi: kalkan
Türkmen Türkçesi: galkan
Uygur Türkçesi: kalkan
Rusça: şçit

ercilasun1991

kalkan

Türkiye Türkçesi: kalkan
Azerbaycan Türkçesi: galⱨanabänzär balıg
Başkurt Türkçesi: kambala kalkan balığı
Kazak Türkçesi: kambala
Kırgız Türkçesi: kambala
Özbek Türkçesi: kämbalä
Tatar Türkçesi: kambala kalkan balığı
Türkmen Türkçesi: kambala
Uygur Türkçesi: kambala
Rusça: kambala

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

kalkan

1. kalkan; 2. siper; perde; sığınak; 3. içine kurşun doldurulmuş olan aşık; 4. kılgan otu (karş. ködöö, tulañ) ; 5. = kaldırkan 1.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kalkan

kalkan. ~sız uruşhan bağatır: kalkansız savaşan bahadır.

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

kalkan

kalkan, I, 441; II, 356; III, 82, 221, 386 bkz> kalkañ


Axir izdelgen sözler: