əmir
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
əmir
sif. [ər.]
1. Bir tayfanın və ya ölkənin başçısı. Qəbilənin əmiri. – Şairin qəzəllərinə məftun olmuş Dərbənd əmiri onu bu xaraba kənddən öz sarayına dəvət edir. Ə.Məmmədxanlı.
2. tar. Bəzi Şərq hökumətlərinin başçılarına və yüksək vəzifəli şəxslərə rəsmi olaraq verilən ad. Qabaq cərgələrdə əmirlər, vəzirlər və kübar ailələr yerləşmişdi. M.S.Ordubadi.