tüy
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
tüy
и. төк, кыл бөртеге □ tüy atmak теләү, түләкләү, (кайбер хайваннар) йон алмаштыру ◊ tüy dikmek начар нәрсәнең (хәлнең һ. б.) начарлыгын арттырып сөйләү; tüyleri ürpermek чәчләре үрә тору
ercilasun1991
tüy
Türkiye Türkçesi: tüy
Azerbaycan Türkçesi: pärğu tiftik zärif tük
Başkurt Türkçesi: mamık dibit
Kazak Türkçesi: tübit mamık
Kırgız Türkçesi: tük
Özbek Türkçesi: pät tük
Tatar Türkçesi: mamık dibit
Türkmen Türkçesi: tüy per
Uygur Türkçesi: tük tivin
Rusça: puⱨ puşók
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
tüy-
örmek, düğümlemek; tor tüy-: ağ örmek; kabak tüy-: kaşlarını çatmak; köñülgö aramdık tüy-: kalpte bir fenalık saklamak: akılıña tüyüp al folk.: hatırında iyi tut.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
tüy
ufalanmış darı, ufalanmış bulgur. ~ basta: ufalanmış darı kaçamağı, ~ hantus: ufalanmış darı çorbası.