şıjık
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
şıjık
bir çocuk oyunu (üç-dört arkadaş belli bir aralıklaoyun alanında yer alır, bunların herbirinin elinde ucu kürek gibi keskinleştirilmiş birer sopa vardır, oyunculardan biri küçük bir çıtayı yanındaki arkadaşına doğru atar, o da sopasıyla vurarak çıtayı oyun alanının dışına atar, oyunculardan ebe konumunda olan çıtayı almaya koşar, bu esnada diğerleri onun boşalttığı yerine koşarak ellerindeki kürek-sopalarıyla yuvasını kazarlar, ebe de çıtayı alıp en yakınındaki arkadaşının yuvasına koymaya çalışır, şayet başardıysa ebelik ona geçer, burada önemli olan çıtanın sahipsiz yuvaya konulmasıdır, zira sahibi yuvasına dönen müsabıkın yuvası koruma altındadır, böylece oyunun bitiminde kimin yuvası en derin şekilde kazılmışsa o oyuncu çukurun içine ayaklarıyla girer, arkadaşları toprağı doldurarak iyice çiğnerler, çukurdaki çocuk ise bir silkinişti çukurdan çıkmak zorundadır, aksi takdirde bu işlem çıkıncaya kadar devam eder).