şövkət
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
şövkət
is. [ər.] Calal, dəbdəbə, ehtişam, həşəmət (klassik şeirdə bəzən tərkibdə “şövkəti-şan” şəklində işlənir). Xublara vermişəm din-imanımı; Şövkəti-şanımı, ad və sanımı. M.P.Vaqif. Məndədir dəbdəbə, şövkət və hünər; Ulduzlu göylərə çəkmişəm əsgər. A.Şaiq.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
şövkət
əzəmət, dəbdəbə, cəlal, böyüklük, təmtəraq
{azamet, görkem, büyüklük, büyüklük, karmaşa}