şal
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
şal
[Köken: Fransızca] Uluyağlık
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
şal
и. 1) шәл; şal yaka шәл яка; 2) кашемир (тукыма); 3) пута
ercilasun1991
şal
Türkiye Türkçesi: şal
Azerbaycan Türkçesi: şal
Başkurt Türkçesi: şäl
Kazak Türkçesi: şäli
Kırgız Türkçesi: şalı cōluk
Özbek Türkçesi: şàl romàl
Tatar Türkçesi: şäl
Türkmen Türkçesi: ulı yağlık
Uygur Türkçesi: şal
Rusça: şal'
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
şal
is.
1. Yundan və s.-dən toxunmuş böyük baş örtüyü. İpək saçaqlı şal. Tirmə şal. – Köçən qızı şal, yaxud çarşaba bürüyüb, o yığıncağın bir səmtində oturdardılar. R.Əfəndiyev. Sənəm dönüb, otaqdan yun şalını götürdü. S.Rəhimov.
2. Nazik, yumşaq yun parça. [Kişinin] əynində qara şaldan beli büzməli don vardı. H.Sarabski. Güllü arvad sumağı şaldan genbol qırmızı tuman, yaxası və qolunun ağzı baftalı uzun arxalıq geymişdi. Ə.Əbülhəsən. // Şaldan tikilmiş. Şal paltar. – ..[Ərşadın] əynində əldətoxunma yun şal pencək-şalvar .. gəldi. İ.Əfəndiyev. Kəşmiri şal – vaxtilə Hindistanın Kəşmir vilayətindən gətirilən zərif, yumşaq və spesifik naxışlı yun parça, şal.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
şal
kişmiri
{atkı}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
şal
atkı, şal
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
şal
I, f. 1. felç,mefluç; 2. aciz; gevşek; 3. erkeklik gücü olmayan, impotent.
II: şal tögün: saf yalan, tam bir masal; köl şal tüşüp (yahut bolup) terdedi: kan-ter içinde kaldı.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
şal
[şa:l], at. 1. Aýallaryň başyna atynýan uly ýüň ýaglygy. – Ýa bir kirmany şal bolsadym, Şasenem başyna orardy – diýip, Garyp bir gazal aýtdy (“Şasenem – Garyp”). 2. Syk dokalmadyk irimçik mata. Girip gezem ýoluňda, bir köne şala dilber (Kätibi).