turklehceleri.org

İzin

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

izin

и. 1) рөхсәт; 2) ял, отпуск

ercilasun1991

izin

Türkiye Türkçesi: izin
Azerbaycan Türkçesi: izin
Başkurt Türkçesi: röⱨsät yal otpusk
Kazak Türkçesi: ruksat demalıs mursatana
Kırgız Türkçesi: uruksat dem alış otpusk
Özbek Türkçesi: izn ruⱨsät tä'til däm àliş
Tatar Türkçesi: röⱨsät yal otpusk
Türkmen Türkçesi: zähmet ruğsadı ruğsat
Uygur Türkçesi: ruⱨsät icazät däm eliş
Rusça: razreşeniye otpusk

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

izin

is. [ər.] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək. – Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam. Aşıq Ələsgər. İki ay bundan qabaq naçalnikdən izin alıb getmişdim kəndimizə anamın ziyarətinə. C.Məmmədquluzadə. Aman bacım, izin ver, gedim, görüm mən onu; Könlümün ilk dostunu. B.Vahabzadə.

Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)

izin

icazə, rüsxət
{icazet, ruhsat}

Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)

izin

izin

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

izin

[izi:n], at, ser.Idin. Şony akyla getirmek üçin, men sizden izin soraýaryn (B. Kerbabaýew).

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

izin

izin, müsaade, ihtiyaç (az kullanılır).


Axir izdelgen sözler: