üýşmeleň

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

üýşmeleň

[üýşmölöň], at. l. Adamlaryň toplumy, märeke, mähelle, jemende. Wepa göýä şu üýşmeleňi geň görýän ýaly, syn edip durdy. Durdugyça üýşmeleň köpelýärdi (A. Gowşudow). 2. Adamlar çagyrylyp geçirilýän kiçiräk toý, gellebäri, oturylyşyk we ş.m. Ýakyn günlerde ýaş çagalar üçin bizde üýşmeleň boljak (B. Kerbabaýew).

Axir izdelgen sözler:

• katkı,
• depin,
• çurka,
• kalñu,
• kezdürmek,
• göh,
• kalkay,
• bart,
• satık,
• ələf,
• əjdər,
• Dirhəm,
• igdiş,
• Oynak,
• biyobon,
• kamiyat,
• kelişkiç,
• jynlamak,
• beriki,
• tüşünmek,
• eňaşak,
• üýşmeleň