ələf

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ələf

is. [ər.] bax. alaf. Biri gedib ələf tökür kəllərə; Biri baxır xırmandakı vəllərə. A.Səhhət. Xanqulu mərəkdən ələf gətirib atın qabağına qoydu. S.Rəhimov.

Axir izdelgen sözler:

• Awran,
• sapak,
• aşkın,
• Axır,
• osuyat,
• tayga,
• betgüman,
• dəngülüş,
• Ay,
• xıra,
• davranmak,
• Ayamoq,
• riyozat,
• emergence,
• deraz,
• tazmin,
• Ayarlamak,
• ropoch,
• anon,
• gitmek,
• Ayaz,
• ələf