ürəfa

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ürəfa

is. [ər. “arif” söz. cəmi] klas. kit. Ariflər, mərifətli, ağıllı adamlar. Ürəfa məskəni olan Şirvan; Cühəla xabgahidir əlan. M.Ə.Sabir.

Axir izdelgen sözler:

• tügüşmek,
• kärendeçil1k,
• dimaq,
• yəhərləmək,
• kökrek,
• yasamal,
• sardoba,
• Talas,
• qaytarmaq,
• musiki,
• koprik,
• kalba,
• Çagır,
• yemish,
• bölüt,
• peel,
• nakes,
• izzetlik,
• odukdyrmak,
• qanqal,
• persala,
• ürəfa