ürəfa

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ürəfa

is. [ər. “arif” söz. cəmi] klas. kit. Ariflər, mərifətli, ağıllı adamlar. Ürəfa məskəni olan Şirvan; Cühəla xabgahidir əlan. M.Ə.Sabir.

Axir izdelgen sözler:

• wagga,
• savatlı,
• Mantıklı,
• çalışkanlık,
• okean,
• tözlemek,
• turbulence,
• cilve,
• süzök,
• manslaughter,
• sirkeci,
• taglama,
• give,
• tapşırma,
• kutlama,
• tarlatan,
• folklorşünaslıq,
• keçirmək,
• Galaksi,
• dööt,
• talkan,
• ürəfa