ümez

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

ümez

[ümöz], at. 1. Howanyň ýüzüni tutýan ýukajyk tozan, duman, tot. Onuň görejiniň agy- garasy tapyşyp, görejiniň öňüni buz reňkli ümez aldy (B. Kerbabaýew). 2. Gözüň görmek ukybyny peseldýän perde kysmy bulaşyklyk. Onuň gözüniň öňi ümez bolup dur. 3. gepl.d. Ümür.

Axir izdelgen sözler:

• lac,
• tuşlanma,
• banak,
• açı,
• paratoner,
• husnbuzar,
• inkwell,
• qırxdon,
• almayır,
• disharmonious,
• açıg,
• tülesh,
• kəndkəsək,
• olpu,
• ipiripir,
• mehribanlaşma,
• açıgsamak,
• ürküş,
• opurmak,
• baltic,
• manqır,
• ümez