öýdeçi

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

öýdeçi

[öýdöçü], at. 1. Öýderäk bolmagy halaýan, öýden çykman oturýan adam. Soňky döwürlerde sen öýdeçi bolupsyň. 2. Elde, öý hojalygynda saklanýan, eldeki (goýun-geçi hakynda). "Öýdeçimi-düzdeçi" diýip soraýmasaň, düşünmegem aňsat däl (B. Kerbabaýew). Olar öýdeçi mal sürüleridi.

Axir izdelgen sözler:

• föhş,
• nominative,
• sıgır,
• metafizik,
• habelə,
• morpo,
• göç,,
• Sap,
• danak,
• kulvar,
• qaviq,
• mundaq,
• manol,
• merchant,
• Tekşirmek,
• karacı,
• mandolina,
• Sapan,
• Arimoq,
• kapasite,
• büyü,
• öýdeçi