öñeç

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

öñeç

1. (anat.) yemek borusu, özofagus. 2. koyun-keçi cinsi hayvan, öveç. ~ koçhar: iki yaşını tamamlamış koç, ~ teke: iki yaşını tamamlamış teke, ~ irk: öveç koç (iğdiş edilmiş).

Axir izdelgen sözler:

• ap,
• stick,
• sunup,
• cütləşdirmək,
• lightning,
• oq,
• implicit,
• ulterior,
• apakay,
• preoccupation,
• kerep,
• çiydir,
• buffoon,
• arçama,
• yengmek,
• apannamak,
• section,
• sekinlamoq,
• NİYAZ,
• yön,
• mañgıl,
• öñeç