öñeç

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

öñeç

1. (anat.) yemek borusu, özofagus. 2. koyun-keçi cinsi hayvan, öveç. ~ koçhar: iki yaşını tamamlamış koç, ~ teke: iki yaşını tamamlamış teke, ~ irk: öveç koç (iğdiş edilmiş).

Axir izdelgen sözler:

• xoşbəxtlik,
• səhnə,
• soska,
• tilladoz,
• hamnishin,
• şo&,
• Höyük,
• ship,
• foe,
• piyadaçı,
• control,
• bunamak,
• VİBRASİYA,
• gurra,
• dyryşmak,
• pavyon,
• dem,
• kemel,
• karahindiba,
• Stan,
• zina,
• öñeç