kemel

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

kemel

a. Kemal, kemalet; kemelge kel-: bulûğa ermek; kemikliñekelbey öl! (söv.) vaktinden evvel geber!

Axir izdelgen sözler:

• nakişi,
• cesur,
• gladiator,
• kazboyun,
• boğanaq,
• suraş,
• çeynənmə,
• kabakçı,
• iyrim,
• kararlı,
• bağam,
• aýlag,
• tapquzush,
• Cöö,
• zahire,
• çikin,
• amansız,
• surmise,
• mütecaviz,
• Neçük,
• go,
• kemel