öwüsgin

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

öwüsgin

[öwüsğün], at. 1. Ýuwaşjadan öwüsýän şemal, wagtal-wagtal öwüsýän, kä güýjäp, kä ýuwaşaýan şemal. Şol wagt turan öwüsgin howanyň totuny biraz syrdy (B. Kerbabaýew). 2. Dürli hili öwşün atýan, öwüsýän ýalpyldy. Ýaşyl öwüsgin berýän köýnegini geýen Aýgül aýnanyň garşysynda durdy (B. Kerbabaýew). 3. Birsydyrgyn gidiş, ýöreýiş. Ak şorlugyň bir çetinden gelip girenine çenli öwüsgini gowşatmady (G. Gurbansähedow).

Axir izdelgen sözler:

• Kulgi,
• çayır,
• Şit,
• ynamsyz,
• bura,
• ahmal,
• dinlemek,
• sıyır,
• dansaq,
• Bax,
• məngəl,
• birleşme,
• baca,
• salgyt,
• səba,
• BAĞ,
• tiler,
• ilke,
• dışarlık,
• mahiyyət,
• eles,
• öwüsgin