səba
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
səba
(=səba yeli) is. [ər.] şair. Səhər əsən xəfif yel; meh. Səba, əhvalımı bir-bir; Varıb ol yarə ərz eylə. M.V.Vidadi. Səba, məndən söylə ol gülüzarə; Bülbül gülüstana gəlsin, gəlməsin? Ə.Nəbati. [Şair:] Gəl, gəl, geniş-geniş açım qolumu; Səni, səba yeli, basım bağrıma. N.Xəzri.