çətən

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

çətən

is. məh. Qarğıdan, ağac çubuqlarından hörülmüş çəpər, hörgü. [Tubu:] Orada, çətənin dalında göydən asılıb. Ə.Haqverdiyev. Qəhrəmanlar camaatı bir zamanlar bu qarğılardan qırıb çətən toxuyar, dəyələrin və alaçıqların ətrafına çəkərdilər. Ə.Vəliyev. • Bir çətən – çoxluq bildirir. [Gülsənəm:] ..Hümmətəlinin bir çətən külfəti var. M.Hüseyn. [Zeyni baba:] [Azər] görmüşdü, bir çətən külfətim vardı. Ə.Məmmədxanlı.

Axir izdelgen sözler:

• rüstem,
• hüzün,
• müftə,
• bandal,
• ağırbaşlı,
• kasbsiya,
• Siylamoq,
• ko'ni,
• moniker,
• çögüç,
• köğö,
• halat,
• acute,
• nak,
• yalghuzsirimaq,
• cənab,
• ölmə,
• Serseri,
• Şeir,
• onu,
• nerve,
• çətən