çoban
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
çoban
[Köken: Farsça] Koyuncu
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
çoban
и. көтүче, чабан; çoban köpeği көтүче эте □ çoban kebabı эремчекле һәм итле ашамлык
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
Çoban
Yıldızı, Çobanyıldızı и. Чулпан йолдызы
ercilasun1991
çoban
Türkiye Türkçesi: çoban
Azerbaycan Türkçesi: çoban
Başkurt Türkçesi: çaban harık kötövsi
Kazak Türkçesi: şopan koyşı
Kırgız Türkçesi: koyçu çaban
Özbek Türkçesi: çopàn
Tatar Türkçesi: çaban sarık kötüçisi
Türkmen Türkçesi: çopan
Uygur Türkçesi: çopan koyçi
Rusça: çaban pastuⱨ
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
çoban
is. [fars.] Qoyun-keçi sürüsünü otaran adam. Sürü-sürü qoyunları çoban yamacda otladar; Alar ələ papağını, oxur şikəstə, fit çalar. A.Səhhət. Çobanlar bəzən qucaqlarındakı əkiz quzunu soyuqdan qorumaq üçün ərklə Səfər kişinin mənzilinə gətirirlər. Mir Cəlal. ‣ Çoban qoyunu qırxan kimi qırxmaq – var-yoxunu əlindən almaq.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
çoban
çoban