yava
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
yava
sif.
1. Pis, xarab, ədəbsiz, həyasız. • Yava danışmaq (söyləmək) – pis-pis danışmaq, ədəbsiz danışmaq, söyüş söymək. [Hacı Kərim:] Bu nə qələt edir, nə yava danışır. Səni kim bu məclisə çağırdı? M.F.Axundzadə. [Allahqulu:] Nə yava söyləyirsən, ay gədə! N.Vəzirov.
2. vulq. Əxlaqsız, pozğun (bəzən söyüş mənasında).
3. Yersiz-yurdsuz, avara.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
yava
I. pis, xarab, ədəbsiz, həyasız
{kötü, kırıcı, edepsiz, utanmaz}
II. avara
{serseri}
III. əxlaqsız, pozgun
{ahlaksız, aşağılık}
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
yava
kolgan dikeni; hint ayvası; suyu tutmaca renk veren bir bitki I, 84;III, 26 bkz> yafa, yawa
sıcak, kuytu (yer)·III, 27 bkz> yafa, yawa