çirk
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
çirk
is. [fars.]
1. Natəmizlikdən, vaxtlıvaxtında yuyulmamaqdan bədəndə, paltarda və s.-də əmələ gələn xoşagəlməz ləkə qatı; kir. Paltarın çirkini yumaq. – Armud ağacının dibində palaz salınıb və üstündə çirkdən qaralmış samovar qaynayırdı. Çəmənzəminli. // sif. Çirkli, çirki olan, kirli. Çirk köynək. Çirk yaylıq.
2. Bax irin. Yaranın çirki. • Çirk eləmək – irinləmək. Yara çirk elədi.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
çirk
I. kir, zibil
{kir, çöp}
II. palçıq, zığ, lil
{balçık, çamur, pasak}
III. irin
{irin}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
çirk
kir
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
çirk
at. 1. Kir, hapa, gara tegmil. Öten agşamky ...ýagan ýagyş güldür daragtlaryň näzik ýapraklaryny kemsiz ýuwupdy, çirk gatanjyny goýmandy (G. Kulyýew). 2. Balygyň işbiliniň daşyndaky ýorka. 3. göç.m. Erbet pikir, ýaramaz niýet, nädogry düşünje. Men seniň göwnüňde çirk ýokdugyny öňem bilýärdim (“Edebiýat we sungat”).
‣ Çirk getirmezlik gara getirmezlik, ýüzüni gyzdyrmazlyk, utanja goýmazlyk. Görogly beg , gulak salyň sözüme, Erteki gün çirk getirmäň ýüzüme (“Görogly”).