çawuş

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

çawuş

[ça:wuş] I, iş ady. Çawmak ýagdaýy.


ÇAWUŞ [çawuş/ça:wuş] II: çawuş çakmak hiç kime eşitdirmän, biriniň gulagyna bir zat aýtmak. Bahar gaýyn enesiniň gulagyna çawuş çakdy (O. Ödäýew).

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

çawuş

çavuş, savaşta safları düzelten ve askeri zulüm etmeğe bırakmayan kimse. I, 368 çaydam yatağa doldurulan veya yağmurluk yapılan Ince keçe· III, 176 bkz> çiydem

Axir izdelgen sözler:

• muvazene,
• otin,
• arıklaşmak,
• sinsimə,
• şavk,
• aladasyzlyk,
• begonalashmoq,
• qaqaş,
• adna,
• leprosy,
• orunbasarlyk,
• Chega,
• joke,
• ene,
• tənqidçi,
• Asır,
• Keçələşmək,
• bilesigeliji,
• şahs,
• slacken,
• şekilci,
• çawuş