çalamçaş

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

çalam-çaş

[çalam-ça:ş], hal. 1. Bulam-bujar, akan-dökän, agdar-düňder. Öýüň içi çalam-çaşdy. 2. Dyr-pytrak, duw-dagyn. Şemal bir köwsarlap uraýsa, gara öýi çalam-çaş edip, bir tarapa zyňyp goýberjek (A. Gowşudow).
 ‣Çalam-çaş bolmak aljyraňňy ýagdaýa düşmek, özüňi ýitirmek, çaşmak ýagdaýyna düşmek. Şiriniň mugallymasyna ejesiniň gözleri düşende özüni ýitirip çalam-çaş boldy (N. Saryhanow).

Axir izdelgen sözler:

• diz,
• talıg,
• eşitdiriv,
• tüski,
• goşulyş,
• tapınmaq,
• laziz,
• hasanot,
• tükün,
• bevosita,
• haughty,
• uşaqlıqdan,
• tırpan,
• indirmek,
• slippery,
• gapxona,
• gyrnaksaç,
• cami,
• turguluk,
• tıynet,
• Naryad,
• çalamçaş