Çın

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

çın

с. чын, дөрес, тугры

Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)

çın

1. Asıl
2. Dürüst, Gerçek, Hakiki

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

çın

hakikat doğruluk;hakiki,sahici, şe’ni; çın ayt- : doğru söylemek; ciddi konuşmak; çın büt- : iman etmek, inanmak; aytkanına çın bütkönüm cok : söylediklerine pek inanmadım; çınınan : hakikaten, cidden; çınına kelgende : ciddi olarak (konuşmak) gerekse; çınnıñdı ayt ! : doğrusunu söyle ! ; çınıñbı ? : ciddi mi söylüyorsun? ; çınım : evet ciddi söylüyorum; çınıñbı ce oynuñ- bu? : ciddi mi söylüyorsun, şaka mı yapıyorsun? ; çın tiybes : çıt kırıldım.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

çın

1. Rütbe, unvan, apolet. Asker ~: askeri rütbe, ~ıñmı tüşerikdi: rütben mi inecek? 2. Porselen. ~ tabakla: porselen tabaklar, ~ savutla: porselen kapkacaklar. 3. ~ tavuk: bıldırcın.

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

çın

doğru, gerçek, sahih,I, 86. 339;III, 138 § ç ın bütün kişi; kendine güvenilebilen,doğru dürüst kişi,I, 398

Axir izdelgen sözler:

• koyan,
• oxir,
• hiddetli,
• mülahizəli,
• üşeriş,
• iñen,
• Salyangoz,
• xuduksirimaq,
• götlük,
• tutturmaq,
• çənbər,
• eý,
• hiddet,
• sinsitmə,
• seredilmek,
• hiddetlenmek,
• isimsiz,
• qidalanmaq,
• yağışlıq,
• imalat,
• paysalik,
• Çın