zamana
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
zamana
bax. zəmanə. Ay zamana, zamana; Oxu qoydun kamana; Eşşəklər arpa yeyir; At həsrətdir samana. (Bayatı). Zamana ağırdır, Allah axırını xeyir eləsin. H.Nəzərli.
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
zamana
a-f. 1.zamanlar, devir; 2. zor zamanlar; müşkül durum; başına zamana tüştü: ona ağır zamanlar geldi.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
zamana
[zama:na], at, ser. Zaman I.
Axir izdelgen sözler:
- çabukça,
- dağlamak,
- kunlashmoq,
- sügen,
- ayvaz,
- Hatip,
- nişastalı,
- gırıldamak,
- göş,
- qeyerde,
- Yek,
- otçalan,
- Bomba,
- abas,
- goşuk,
- spiraea,
- niyetlenmek,
- oynatdırma,
- şırıldamak,
- kızğılt,
- inflame,
- zamana