yoğun
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
yoğun
[Köken: Anlam kayması] Yığı, Yış, Tıkız, Koyu, Kalın, Köp
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
yoğun
с. куе, тыгыз
Türkiye Ushaq Shéwisi Lughiti (Sunucu, 2001)
yoğun
Kaba, sert.
ercilasun1991
yoğun
Türkiye Türkçesi: yoğun
Azerbaycan Türkçesi: yoğun
Başkurt Türkçesi: yış küp
Kazak Türkçesi: tığız koyuv
Kırgız Türkçesi: cış köp
Özbek Türkçesi: kalin ziç kuyuk
Tatar Türkçesi: tığız yış küp
Türkmen Türkçesi: doğmatik
Uygur Türkçesi: äkidipäräst dogmatik
Rusça: dogmatik
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
yoğun
sif.
1. Həcmcə, en etibarilə böyük, geniş olan; qalın. Yoğun ağac. Yoğun ip. // Kök, dolğun, ətli-canlı. Yoğun adam. – Bir kişi küçədə getdiyi yerdə görür ki, filan övrətin topuqları ağdır və yoğundur. C.Məmmədquluzadə. Qarnı yoğun, boynu da dam tiridir; Ruhu ölüb, nəfsi hələ diridir.. M.Ə.Sabir.
2. Qalın. Yoğun səs. [Cahandar ağanın] yoğun, zəhmli səsi eşidildi. İ.Şıxlı.
3. məc. Qaba, kobud, yontalanmamış, tərbiyəsiz; qanmaz, kütbeyin.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
yoğun
I. qalın
{kalın}
II. qaba, kobud, qanmaz, kütbeyin
{kaba, nezaketsiz, anlayışsız, beyinsiz}
III. kök, dolgun, ətli, canlı
{şişman, dolgun, etli, canlı}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
yoğun
yoğun