yetirmə

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

yetirmə

1. “Yetirmək”dən f.is.
2. is. bax. yetişdirmə 2-ci mənada. O, kimin yetirməsidir? – Guya bütün salamabadlılar öz yetirmələrinə məktəb düzəldəcəklər. Mir Cəlal.

Axir izdelgen sözler:

• siýmek,
• bakylmak,
• Kiltlemek,
• xama,
• Evrensel,
• upuñ,
• salgha,
• dokunmak,
• mandolina,
• yalghuzsirimaq,
• Watan,
• adıklı,
• Zincir,
• kız,
• mübadele,
• weke,
• dallam,
• karışık,
• almak,
• aykırı,
• bişiv,
• yetirmə