yekəqarın

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

yekəqarın

sif.
1. Qarnı çox yekə, iri olan. Yekəqarın kişi. – [Mirzə Həsən:] O yekəqarın kulakla nə söhbət eləyirdin? Ə.Haqverdiyev.
2. məc. Qarınqulu, doymaq bilməyən.

Axir izdelgen sözler:

• constitution,
• bilgich,
• utruşmak,
• büktö,
• tömür,
• prozaik,
• axle,
• irkeşmek,
• mədhiyyə,
• akraba,
• alğış,
• bülöö,
• sedalı,
• korkoy,
• Yetmek,
• own,
• oynoşçul,
• gözaltı,
• qalıq,
• nebere,
• unamoq,
• yekəqarın