vent
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
vent /ʌnfɹˈuːtfəl/
1. delik
2. menfez, ağız, açma
3. nefeslik
4. (zool.) hayvan kıçı
5. (ask.) top falyası
6. mahreç, çıkak, çıkıt
7. yarık
8. dışarı salıvermek
9. ifade etmek, göstermek, belirtmek. give vent to açığa vurmak. He vented his fury on the dog öfkesini köpekten çıkardı.
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
vent
(on ile) (sinirini/vb.) -den çıkarmak
delik
menfez
(palto/ceket/vb.) yırtmaç
kaçacak yer
mahreç