uçuk
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
uçuk
I с. 1) уңган, сулган; 2) ачык (төс); 3) беленер-беленмәс булган
uçukи. мед. чабырткы
ercilasun1991
uçuk
Türkiye Türkçesi: uçuk
Azerbaycan Türkçesi: gabarcig uçug
Başkurt Türkçesi: küpertki sabırtkan urın
Kazak Türkçesi: uşık
Kırgız Türkçesi: uçuk
Özbek Türkçesi: uçuk
Tatar Türkçesi: kabarçık
Türkmen Türkçesi: uçuk
Uygur Türkçesi: uçuğ
Rusça: voldır na gubaⱨ ot liⱨoradki
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
uçuk
. 1. (ısıtmadan) dudaklarda çıkan kabarcıklar, uçuk; erdime uçuk çıktı: dudağıma uçuk çıktı; kurğak uçuk: verem; kurğak uçuk dispanseri: verem dispanseri.
ıı, 1. bir uçuk cip: (tek iplikle dikerken iğne gözüne geçirilen) iplik ucu (parçası); silerdiñ uçuğuñar uzarbayt: siz hangi hususta başkalrından daha yükseksiniz! (harfiyen: sizin ipliğiniz uzamaz); erteñeği uçuk keçke cetpe, keçki uçuk erteñge çetpe!: sabahki uçuk (iplik parçası) akşama kadar yetme, akşamki uçuk sabaha kadar yetme! (köçöt esnasındaki yakarış; bk. köçöt 2); 2. sezdirmeksizin, giyimine iplik parçası takan kadına, erkek tarafından verilen hediye; 3. (rad.) sivri dağ tepesi. dağın zirvesi.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
uçuk
I, at. Gyzgyny ýokary galan ýa-da bir zatdan gorkan adamyň dodagyna çykýan suwluja gabarçyk. Endamy ot ýaly gyzýany üçin, dodajyklaryna uçuk gaýnapdy (B. Kerbabaýew).
UÇUK I, syp. Uçup döwlen.Olaryň iki sany ullakan gazany bardy. Olaryň biriniň gulagy döwükdi, biriniň erňegi uçukdy (A. Gowşudow).
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
uçuk
uçuk, zayıf, ince, hafif. ~ bürtük: uçuk tane, ~ arpa: uçuk arpa, ~ adam: ince adam, zayıf adam, hafif adam.