urunt

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

urunt

I: urunt cer: herkesin çarptığı yer; sözdün uruntu kelgende: lafa uygun gelmişken.


II, et. urun-’dan; baş urunt-: itaata mecbur kılmak, boyun eğdirmek.

Axir izdelgen sözler:

• lake,
• daşlaşmak,
• hesabat,
• üýtgeşik,
• çetleşmek,
• musal,
• köp,
• inexhaustible,
• judo,
• çığırık,
• uzaklaşmak,
• cirit,
• oft,
• Bura,
• Aynen,
• mədəniyyət,
• bütük,
• öngmek,
• Kadar,
• tapulamak,
• çamurluk,
• urunt