uf
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
uf
ы. уф!
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
uf
(=uff) nida. Kədər, təəssüf, məyusluq, ağrı, yorğunluq, bezginlik, bəzən də fərəh, sevinc hisslərini ifadə edir. [Orxan:] Uff! Ağrıdan sanki çatlayır başım. H.Cavid. Kim bilir, yollarında ey rəna; Nə qədər, uf, boyun bükənlər var. A.Şaiq. Anketov “uff” eləyib özündən getdi. Mir Cəlal. // Yüngüllük, xoşlanma, ürayəyatma hisslərini ifadə edir; uxay! Uf, necə rahat oldum! Uf, adam özünü gecə yüngül hiss edir. Uf, nə sərin hava gəldi.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
uf
üml. Ýadawlyk, gynanç, zeýrenç ýa-da içiýangynlylyk sebäpli uludan dem alnanda çykýan ses, owuf. Ol "uf" edip, uludan demini aldy.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
uf
uf sesi, üfleme sesi, uf, öf. ~ demek: üf demek, üflemek, lampağa ~ de: lambaya üf de, lambayı üfle, otxa ~ de: ateşi üfle, ~ deseñ avarçadı: üflesen düşecek gibi, ~ bir aman iyis bardı: öf kötü bir koku var.