mir
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
mir
is. [fars. əsli ər. “əmir”dən]
1. klas. Rəis, başçı, ağa. Hökmünə məhkum olmuşuz sultanımızdır mirimiz. Nəsimi.
2. din. Bəzi adam adlarının əvvəlinə artırılaraq onların seyid nəslindən olduğunu göstərir; seyid; məs.: Mirəli, Mirhəsən.
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
mir
amir: (Arabic) ruler, emir; common prefix to men's names.