türsünlü

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

türsünlü

1. Yüzlü, çehreli, suratlı, simalı. Carık ~ adam: aydın çehreli adam, hını ~ adam: sert yüzlü adam, kara ~ adam: esmer yüzlü adam; 2. Renkli. Bir ~: bir renkli, aynı renkli, kumaçlanı ekisi da bir ~düle: kumaşların ikisi de aynı renkli.

Axir izdelgen sözler:

• oklamak,
• tawka,
• añırt,
• sogulgan,
• gadyrsyz,
• calling,
• towakga,
• gyssag,
• sınıq,
• eptüü,
• Varsayım,
• omruk,
• ıñıçhamak,
• otokritik,
• togora,
• deb,
• İlham,
• coward,
• cölön,
• bagybossanlyk,
• danlanma,
• türsünlü