tuvarmak

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

tuvarmak

bırakmak, havale etmek, üstüne yıkmak, üstüne yüklemek. Koşda mallanı bolumsuz adamğa tuvarırğa caramaz: çiftlikte hayvanları beceriksiz adama bırakmak doğru değil, işni karnaşına tuvarıp şaharğa ketgendi: işi kardeşinin üzerine yükleyerek şehre gitmiş, mallanı maña tuvardıla da koydula: hayvanları benim üzerime yıkıverdiler.

Axir izdelgen sözler:

• gilabı,
• ketküzmek,
• ökmöt,
• Üz,
• tigin,
• odadavamlı,
• kıymılsız,
• paxır,
• İclas,
• kudı,
• Çulluk,
• Qan,
• eşgek,
• sagha,
• hasap,
• lighter,
• görevlenmek,
• KÜÇETMEK,
• örüü,
• Neptun,
• kırlangıç,
• tuvarmak