səhlənkar
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
səhlənkar
sif. [ər. səhlən və fars. ...kar] Tapşırılan işə, vəzifəyə, tapşırığa laqeyd, soyuq baxan; diqqətsiz, qeydsiz, başısoyuq. Səhlənkar adam. – Qızyetərin işi bilməsi və möhkəm durub səhlənkar traktorçu ilə sinə-sinəyə verməsi [Rüstəmin] xoşuna gəlmişdi. M.İbrahimov. // İs. mənasında. Əlbəttə, səhlənkarı məsuliyyətə almaq lazımdır. S.Rəhimov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
səhlənkar
I. başısoyuq, diqqətsiz
{umursamaz, dikkatsiz}
II. səliqəsiz
{kuralsız}