tozan
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
tozan
1. и. 1) тузан бөртеге, тузанак. 2. с. тузанлы
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
tozan
[tozon], at. Topragyň, çägäniň, kirşeniň howadaky ýa-da her hili zatlaryň üstüne ýygnanýan owunjak bölejikleri, çaň, toz. Buz üstünde tozan arama (Nakyl). Eý, geçi, aňyrrakdan ýöre, tozan edýärsiň (“Türkmen halk ertekileri”).
‣ Tozan turuzmak alagalmagal etmek, goh, zenzele turuzmak.