tey

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

tey

sif. dan.
1. Qatışığı olmayan, xalis, xəlitəsiz, saf. Tey buğda unu.
2. Tamam, bütün, səlt. Xörək tey yağdır. – [Banıxanım:] Bağrımı döndərdin tey qızıl qana; Oğul, gedib, ağlar qoyma sən bizi! “Aşıq Qərib”.

Axir izdelgen sözler:

• tüzünlük,
• kuw,
• saət,
• Montaj,
• aysor,
• fazla,
• münevver,
• yumalamoq,
• Tokmak,
• näme,
• tawrak,
• Çolpu,
• Yangi,
• gaňtarmak,
• şəlalə,
• ögünmek,
• BEBEK,
• taşa,
• gulduramoq,
• sözkiye,
• bukturma,
• tey