tayak

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

tayak

1. değnek, baston asa; tayak ce- : dayak yemek dövülmek; tayak cegiz- : işi dayağa kadar götürmek; añgeme muzoo emizer muzoo tayak cegizer ats. : sohbet (lakırdıya dalmak) buzağıya anasını emmek imkânı verir, bu hal ise, senin dayak yemene sebep olabilir; kara tayak es. al. münevverler zümresi; 2. kapı çerçivesinin uzun (amudî duran) süvesi; bosoğo- tayak bk. bosoğo.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

tayak

sopa, deynek, dayak. Guloç ~: baston, çum ~: kızılcık sopası, emen ~: meşe deyneği, buzov kakğan ~: inek sağma sırasında buzanın ön ayaklarına hafifçe vurarak onu memeden uzaklaştırmak için kullanılan yumuşak sopa, temir ~: demir sopası, señe ~ kerekdi: sana sopa lâzım, ururğa ~ın költürdü: vurmak için sopasını kaldırdı, ~ tiyirmek: sopayı dokundurmak, kün ~: güneş ışını, huzme, ~ cañur: sert yağmur, ~dan atlağısız (d): yere uzatılmış sopanın üzerinden atlayamayacak derecede halsiz, bitkin, ~ tübünde ösgendi: sopa altında büyümüş, ~ğı uzun meni türtedi, ayağı kir meñe sürtedi (d): sopası uzun bana dürtüyor, ayağı pis bende siliyor.

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

tayak

dayak, dayangaç·I, 417; III, 166

Axir izdelgen sözler:

• arvadarası,
• otakçı,
• Abluka,
• gülbahar,
• Çolpan,
• kenen,
• üzerlik,
• soñku,
• görülmemiş,
• qoşa,
• saçybermek,
• barra,
• tadil,
• cumal,
• açıvlanñan,
• tirishmaq,
• tartalañda,
• şaldir,
• üvey,
• azımak,
• bürümək,
• tayak