tavuk
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
tavuk
и. тавык □ tavuk göğsü тавыкның түш итен ваклап, сөттә кайнатып пешерелгән татлы ашамлык
ercilasun1991
tavuk
Türkiye Türkçesi: tavuk
Azerbaycan Türkçesi: toyug
Başkurt Türkçesi: tavık
Kazak Türkçesi: tavık
Kırgız Türkçesi: tōk
Özbek Türkçesi: tàvuk
Tatar Türkçesi: tavık
Türkmen Türkçesi: tovuk
Uygur Türkçesi: toⱨu
Rusça: kuritsa
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
tavuk
tavuk. Gurt ~: gurk tavuğu, töppeli ~: tepeli tavuk, kozlağan tavuk: yumurtlayan tavuk, çubar ~: kırçıl alacalı tavuk, tüklayak ~: paçalı tavuk, ~orun: kümes, ~ tük: tavuk tüyü, ağaç kakğan ~: ağaçkakan kuşu, caz~: yaban tavuğu, toy, cumarık ~: keklik, kırım ~: hindi, gulü, Istanpul ~: babahindi, çın ~: yaban horozu, cünñe tüşgen ~ça (d): yüne dolaşmış tavuk gibi, tüklayak ~ça (d): paçalı tavuk gibi, ~ kıçırğınçı (d): horoz ötünceye kadar, ~ kıçırmasa da tañ atar (as.): horoz ötmese de şafak söker, ~ sürüvge guguruk kerek (d): tavuk sürüsüne horoz gerek.