tapdıq

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

tapdıq

is.
1. Gözlənmədən tapılan, ələ keçirilən şey. Bu kitab lap tapdıq oldu.
2. məc. Təəccüb doğuran, təəccüblü, əcaib, qəribə. Tapdıq şey.

Axir izdelgen sözler:

• xonaqoh,
• Özün,
• edlig,
• ogri,
• vadavanglatmoq,
• öhdəçilik,
• kössek,
• süçitmek,
• rubidiy,
• zatvor,
• Doğurgan,
• kär,
• geometrik,
• fuddled,
• köknar,
• Xesh,
• telisine,
• Descriptive,
• qirqimaq,
• ruby,
• Kəbin,
• tapdıq