tanrıçı

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

tanrıçı

sif. köhn. Allahpərəst, Allaha inanan, mömin. [Molla Əkbər:] Bu, tarçı Əsəd deyildi... tanrıçı Əsəd idi... Yaxşı adam idi... B.Talıblı.

Axir izdelgen sözler:

• iltifot,
• dürli,
• tipik,
• dışlamak,
• balahana,
• parlaqlıq,
• vexation,
• papa,
• foetus,
• tumanlıq,
• sazandar,
• cytosine,
• ýeli,
• overblown,
• Fal,
• çuldur,
• dünyagörmüş,
• muhib,
• budaklanmak,
• xoldor,
• horal,
• tanrıçı