tanrıçı

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

tanrıçı

sif. köhn. Allahpərəst, Allaha inanan, mömin. [Molla Əkbər:] Bu, tarçı Əsəd deyildi... tanrıçı Əsəd idi... Yaxşı adam idi... B.Talıblı.

Axir izdelgen sözler:

• acat,
• konduktor,
• lütuf,
• yaxmac,
• asılmak,
• kot,
• üşük,
• hüý,
• yalatma,
• tapa,
• taramak,
• kalayda,
• uruşgan,
• waksina,
• gakkıbaş,
• şımal,
• ipçin,
• planda,
• döyüntü,
• Üsul,
• believer,
• tanrıçı