tanrıçı

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

tanrıçı

sif. köhn. Allahpərəst, Allaha inanan, mömin. [Molla Əkbər:] Bu, tarçı Əsəd deyildi... tanrıçı Əsəd idi... Yaxşı adam idi... B.Talıblı.

Axir izdelgen sözler:

• prat,
• Bulunmak,
• üktee,
• lc,
• Savoy,
• laser,
• nuska,
• tükürük,
• pact,
• diddle,
• otqazmoq,
• Oğay,
• gerim,
• qucu,
• Elbet,
• covering,
• degmek,
• sazlık,
• ruh,
• qimmatbaho,
• aňryk,
• tanrıçı