sövt
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
sövt
is. [ər.] Səs, səda. Çıxanda sövtü o şirin kəlamımın, Seyyid; O sövtə başdan-ayaq guş olduğum gecələr. S.Ə.Şirvani. Xoş sövtlə söylənən sözlər təkcə-təkcə almaz danələri kimi düşüb göz şüşələrinə rəxnə salırdı. Çəmənzəminli. // Hava, avaz. ..Tamam Gülüstan [“Suliko” nəğməsini] sövt ilə oxuyur. F.Köçərli.