savru

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

savru

hayvanın beli ile kuyruğu arasındaki bölüm, sağrı. ~sun sılasañ emlik da cuvaşıydı (d): sağrısın sıvazlarsan hergele atda yumuşar.

Axir izdelgen sözler:

• kötü,
• difüzyon,
• puza,
• Buşukmak,
• koldoo,
• şayiə,
• musodara,
• attestat,
• keñes,
• Gödeksi,
• Bukağı,
• asqırtı,
• flock,
• nəfir,
• Kulaç,
• soncuqlamaq,
• Oba,
• özün,
• Yabancı,
• kübürçek,
• canı,
• savru