rəcəz
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
rəcəz
is. [ər.] klas.
1. Əruz vəznində olan şeir formalarından birinin adı.
2. Döyüş və güləşmədən əvvəl pəhləvanların üz-üzə durub oxuduqları şeir. Uluq bəy əlindəki qılıncını göydə oynadaraq rəcəz oxuyur. A.Şaiq. Bəylər pəhləvan kimi meydana girib, bir-birinə rəcəz oxudular. Ə.Vəliyev.
Axir izdelgen sözler:
- adolescence,
- ilinmekçığana,
- ravo,
- Posta,
- mentiq,
- qulam,
- matara,
- praktik,
- dilara,
- Taat,
- Zan,
- xett,
- kent,
- tıldag,
- bürüşdürücü,
- qarsalamaq,
- anıñ,
- kiriniş,
- ütimek,
- fədakarlıq,
- pərvaz,
- rəcəz